Motivatie

Mijn reis in de kunst begon in mijn kinderjaren. Zonder penseel tekende ik in kleine schrijfblokken met bonte pennen. Ik ging door met schilderen, wilde schilder worden en studeerde af aan de school voor toegepaste kunst in Trojan, Bulgarije. Daar leerde ik het vak dat mij tot de dag van vandaag boeit: kunstschilderen. Daar heb ik de discipline ontwikkeld om iedere dag weer opnieuw voor het witte doek te gaan staan en te proberen het beste te bereiken.

Alles wat me omgeeft geeft inspiratie en genereert ideeën en emoties, die ik probeer te verwerken op het doek. Terwijl ik schilder laat ik me beïnvloeden door het schilderij. Ik werk altijd aan drie -vier schilderijen tegelijkertijd. Tijdens het creatieve proces veranderen de schilderijen, totdat ze uiteindelijk “klaar” zijn.

Ik werk met olieverf omdat het mij zoveel extra’s geeft, wat het schilderproces zo boeiend maakt. Mijn favoriete manier van werken is met het paletmes – vanwege de intensiteit die ik daarmee kan bereiken. Met het mes voel ik dat ik iets wegneem en ook weer toevoeg, waardoor er balans ontstaat.

Iedere kleur wekt een bepaalde emotie op. Zwart roept iets in ons op, diepblauw en vuurrood geven de gevoelsmatige uitersten en tegenstellingen aan. Lijnen zijn belangrijk in mijn schilderwerk. Zij brengen lading aan. Een contour kan een vorm aangeven, een richting of een emotie.

Mijn leven en de tijd zijn afgebeeld in mijn schilderswerk. Ik schilder figuratief-abstract en improviseer aan de hand van indrukken. Mijn thema’s zijn: moederliefde, de mens, de connectie van mens tot mens, afscheid en ontmoeting, voorgevoel en aanraking. Ik probeer een poëtische emotionele wereld te creëren. Die wereld is van mijzelf. Toch wil ik met mijn kunst andere mensen aanspreken, ongeacht de volksaard - een Bulgaar, een Nederlander, een Fransman of een Japanner.

Mijn toekomst is gericht op verdere onderzoekingstochten in het leven en in de wereld van de schilderkunst.

Rumiana Yotova, Delft